Ιστορίες του πολέμου του '40 που μας διηγήθηκαν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας
Όπως μου διηγήθηκε η προγιαγιά μου ο πατέρας της έκρυβε στο σπίτι του έναν Άγγλο,που τον κυνηγούσαν οι Ιταλοί.
Τον λυπήθηκε,του πρόσφερε τα πάντα για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώσπου μια κάτοικος του χωριού τον πρόδωσε.
Τότε οι Ιταλοί συνέλαβαν τον πατέρας της, τον φυλάκισαν, του έκαψαν το σπίτι και τα ζώα του.
Ευτυχώς τα παιδιά μαζί με τον Άγγλο είχαν φύγει απο το σπίτι και σώθηκαν.
Τον λυπήθηκε,του πρόσφερε τα πάντα για μεγάλο χρονικό διάστημα, ώσπου μια κάτοικος του χωριού τον πρόδωσε.
Τότε οι Ιταλοί συνέλαβαν τον πατέρας της, τον φυλάκισαν, του έκαψαν το σπίτι και τα ζώα του.
Ευτυχώς τα παιδιά μαζί με τον Άγγλο είχαν φύγει απο το σπίτι και σώθηκαν.
Ιάσονας
Ο προπάππους μου πολέμησε στον πόλεμο ’40.
Αυτό που θυμάται έντονα ήταν το βράδυ που αποχαιρέτησε την μητέρα του. Στο πεδίο της μάχης δεν έμεινε πολύ καιρό γιατί πιάστηκε αιχμάλωτος και τον πήγαν σε στρατόπεδο στην Σαρδηνία.
Μετά από πολύ καιρό γνώρισε έναν Ιταλό στρατιώτη που τον βοήθησε μαζί με άλλους να το σκάσουν και να κρυφτούν σε έναν αχυρώνα. Μετά από κάποιες ημέρες φύγανε με καϊκι και πέρασαν στην Ηπειρωτική Ιταλία. Με τα πόδια άρρωστος με ελονοσία και υψηλό πυρετό καταφέρανε να περάσουν τις Άλπεις.
Μετά από πολύ ταλαιπωρία και περπάτημα έφτασαν επιτέλους σα σύνορα της Ελβετίας. Εκεί όσοι ήταν άρρωστοι πήγαν στο νοσοκομείο. Όταν έγινε καλά δούλεψε στην Λέσχη Αξιωματικών, όπου έμεινε εκεί ως την απελευθέρωση.
Τέλος, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου βρήκε μόνο τα αδέλφια του. Η μητέρα του είχε πεθάνει από τον καημό της όταν πιάστηκε αιχμάλωτος.
Αυτό που θυμάται έντονα ήταν το βράδυ που αποχαιρέτησε την μητέρα του. Στο πεδίο της μάχης δεν έμεινε πολύ καιρό γιατί πιάστηκε αιχμάλωτος και τον πήγαν σε στρατόπεδο στην Σαρδηνία.
Μετά από πολύ καιρό γνώρισε έναν Ιταλό στρατιώτη που τον βοήθησε μαζί με άλλους να το σκάσουν και να κρυφτούν σε έναν αχυρώνα. Μετά από κάποιες ημέρες φύγανε με καϊκι και πέρασαν στην Ηπειρωτική Ιταλία. Με τα πόδια άρρωστος με ελονοσία και υψηλό πυρετό καταφέρανε να περάσουν τις Άλπεις.
Μετά από πολύ ταλαιπωρία και περπάτημα έφτασαν επιτέλους σα σύνορα της Ελβετίας. Εκεί όσοι ήταν άρρωστοι πήγαν στο νοσοκομείο. Όταν έγινε καλά δούλεψε στην Λέσχη Αξιωματικών, όπου έμεινε εκεί ως την απελευθέρωση.
Τέλος, επέστρεψε στην Ελλάδα όπου βρήκε μόνο τα αδέλφια του. Η μητέρα του είχε πεθάνει από τον καημό της όταν πιάστηκε αιχμάλωτος.
Βαγγέλης
Όταν ήταν μικρή η γιαγιά μου, οι Γερμανοί και οι Ιταλοί είχαν μαζέψει κάποιους από τους κάτοικους του χωρίου πίσω από την εκκλησιά. Εκεί ήταν και η αδερφή της γιαγιάς μου. Είχαν βάλει μια συμφωνία .«'Αν έχετε σκοτώσει έστω και έναν από τους δικούς μας ανθρώπους θα σας σκοτώσουμε όλους» είπαν οι Γερμανοί και οι Ιταλοί.
Οι κάτοικοι του χωρίου φοβισμένοι δεν είχαν κάτι άλλο να κάνουν και περίμεναν να μετρηθούν όλοι οι Γερμανοί και οι Ιταλοί στρατιώτες. Ευτυχώς δεν είχαν σκοτώσει κανέναν και έτσι γλίτωσαν.
Παλιά τα περισσότερα σπίτια τα είχε πάρει ο στρατός της Γερμανίας και της Ιταλίας. Κάτω στην θάλασσα του χωρίου τα σπίτια δεν είχαν καθόλου φαγητό γιατί ο στρατός της Γερμανίας έπαιρνε έστω και αυτό το λίγο ψωμί που είχαν. Η γιαγιά μου με ακόμα 15 ανθρώπους έμεναν σε ένα σπίτι.Μου είπε πως ήταν τόσο φοβερό το κρύο που το θυμάτε μέχρι τώρα. Δεν μου είπε πολλά γιατί μάλλον δεν ήθελε να θυμάται καν τι έτρωγαν εκείνη την εποχή. Την πείνα, το κρύο, και την λύπη για όσους σκοτώθηκαν εκείνο τον καιρό.
Οι κάτοικοι του χωρίου φοβισμένοι δεν είχαν κάτι άλλο να κάνουν και περίμεναν να μετρηθούν όλοι οι Γερμανοί και οι Ιταλοί στρατιώτες. Ευτυχώς δεν είχαν σκοτώσει κανέναν και έτσι γλίτωσαν.
Παλιά τα περισσότερα σπίτια τα είχε πάρει ο στρατός της Γερμανίας και της Ιταλίας. Κάτω στην θάλασσα του χωρίου τα σπίτια δεν είχαν καθόλου φαγητό γιατί ο στρατός της Γερμανίας έπαιρνε έστω και αυτό το λίγο ψωμί που είχαν. Η γιαγιά μου με ακόμα 15 ανθρώπους έμεναν σε ένα σπίτι.Μου είπε πως ήταν τόσο φοβερό το κρύο που το θυμάτε μέχρι τώρα. Δεν μου είπε πολλά γιατί μάλλον δεν ήθελε να θυμάται καν τι έτρωγαν εκείνη την εποχή. Την πείνα, το κρύο, και την λύπη για όσους σκοτώθηκαν εκείνο τον καιρό.
Ο μπαμπάς μου μού είπε μια ιστορία που είχε ζήσει ο παππούς μου όταν ήταν μικρός.
Παλιά στο πόλεμο του 40 ο παππούς μου πήγαινε στα βουνά και φύλαγε ζώα.
Μια μέρα στην απέναντι πλευρά του βουνού είχε έρθει ο στρατός της Γερμανίας. Ο παππούς μου δεν τους είχε καταλάβει γιατί ήταν μακριά. Ξαφνικά ο στρατός άρχισε να πυροβολεί με τα όπλα του .Ο παππούς μου άκουσε κάτι θορύβους. Άκουσε να χτυπάει κάτι στις πέτρες. Τότε κοίταξε απέναντι και τότε είδε τον στρατό. Άρχισε να τρέχει και τελικά έφυγε.
Πιστεύω πως ο παππούς μου ήταν πολύ τυχερός που γλίτωσε από τις σφαίρες.
Παλιά στο πόλεμο του 40 ο παππούς μου πήγαινε στα βουνά και φύλαγε ζώα.
Μια μέρα στην απέναντι πλευρά του βουνού είχε έρθει ο στρατός της Γερμανίας. Ο παππούς μου δεν τους είχε καταλάβει γιατί ήταν μακριά. Ξαφνικά ο στρατός άρχισε να πυροβολεί με τα όπλα του .Ο παππούς μου άκουσε κάτι θορύβους. Άκουσε να χτυπάει κάτι στις πέτρες. Τότε κοίταξε απέναντι και τότε είδε τον στρατό. Άρχισε να τρέχει και τελικά έφυγε.
Πιστεύω πως ο παππούς μου ήταν πολύ τυχερός που γλίτωσε από τις σφαίρες.
Κατερίνα